سالهای آخر دبیرستان با محسن و علیرضا خیلی جور شدم. واقعاً هم ساخته شده بودیم برای هم دیگه. 3 تا بچه مثبت الاف درس نخون! پاتوقمون هم شده بود کلوپ پلی استیشنٍ ممد آقا! از دبیرستان که تعطیل میشدیم مستقیم میرفتیم کلوپ و کری میخوندیم سر اینکه کدوممون بهتر ترکیب میچینیم و کدوم بهتر ضربه آزاد میزنیم. بعضی وقت‌ها هم که میخواستیم تفریحاتمون رو متنوع کنیم برنامه کوهنوردی میریختیم.
اون موقع سه تامون تازه کامپیوتر خریده بودیم و وظیفه شرعی خودمون میدونستیم که با همه نرم افزارهای موجود تجربه کسب کنیم. دو سه بار که رفتیم کوه یه دوربین فیلم برداری هم با خودمون بردیم و از جنگولک بازیهامون فیلم گرفتیم. و طبیعتاً نوبت رسید به کسب تجربه در مورد میکس فیلم. این مسئولیت خطیر رو من به عهده گرفتم (فکرش رو بکنید که با کامپیوتر Pentium II و نرم افزارهای ساده اون موقع و بی تجربگی من اون فیلم‌ها چه چیزی از آب در میومدند!).
اولین بار که یکی از فیلم‌های کوهمون رو میکس کردم به ذهنم رسید یه اسم هم براش انتخاب کنم. اسم‌های مختلفی به ذهنم رسید، اما خیلی دوست داشتم حتما تو این اسم عدد 3 رو هم به کار ببرم. و بعد از یک ساعت فکر کردن بالاخره یه اسم خوب پیدا کردم: سه کله پوک!
از اون روز بود که بدبختیمون شروع شد! دیگه همه بروبچز مدرسه و محل که به مرور فیلم ما به دستشون رسیده بود بهمون میگفتند سه کله پوک. انقدر این عبارت برامون تکرار شد که دیگه خودمون هم به خودمون میگفتیم سه کله پوک.
محسن و علیرضا صمیمی‌ترین و باوفاترین دوستانم هستند. خاطراتی که از مدرسه و کوه و کلوپ و کنکور و عشق و بحث‌های مذهبیمون داریم عمیق‌ترین و پرتعدادترین خاطرات من با دوستانم هستند. هنوز هم وقتی در کنار هم هستیم مثل قدیم‌ها بچه میشیم و از بچگیمون لذت میبریم.
پی‌نوشت: برای نوشتن این پست رفتم سراغ سی‌دی‌های قدیمی و هر دو نسخه فیلم سه کله پوک و یکی از فیلم‌های میکس نشده رو پیدا کردم. بعد از چند سال دوباره نشستم و اونها رو نگاه کردم. باورم نمیشد یه زمانی انقدر سرخوش و خوش خنده بودیم.
تکه‌هایی از این فایل‌ها رو به آخر این پست اضافه کردم.
اون موقع سه تامون تازه کامپیوتر خریده بودیم و وظیفه شرعی خودمون میدونستیم که با همه نرم افزارهای موجود تجربه کسب کنیم. دو سه بار که رفتیم کوه یه دوربین فیلم برداری هم با خودمون بردیم و از جنگولک بازیهامون فیلم گرفتیم. و طبیعتاً نوبت رسید به کسب تجربه در مورد میکس فیلم. این مسئولیت خطیر رو من به عهده گرفتم (فکرش رو بکنید که با کامپیوتر Pentium II و نرم افزارهای ساده اون موقع و بی تجربگی من اون فیلم‌ها چه چیزی از آب در میومدند!).
اولین بار که یکی از فیلم‌های کوهمون رو میکس کردم به ذهنم رسید یه اسم هم براش انتخاب کنم. اسم‌های مختلفی به ذهنم رسید، اما خیلی دوست داشتم حتما تو این اسم عدد 3 رو هم به کار ببرم. و بعد از یک ساعت فکر کردن بالاخره یه اسم خوب پیدا کردم: سه کله پوک!
از اون روز بود که بدبختیمون شروع شد! دیگه همه بروبچز مدرسه و محل که به مرور فیلم ما به دستشون رسیده بود بهمون میگفتند سه کله پوک. انقدر این عبارت برامون تکرار شد که دیگه خودمون هم به خودمون میگفتیم سه کله پوک.
محسن و علیرضا صمیمی‌ترین و باوفاترین دوستانم هستند. خاطراتی که از مدرسه و کوه و کلوپ و کنکور و عشق و بحث‌های مذهبیمون داریم عمیق‌ترین و پرتعدادترین خاطرات من با دوستانم هستند. هنوز هم وقتی در کنار هم هستیم مثل قدیم‌ها بچه میشیم و از بچگیمون لذت میبریم.
پی‌نوشت: برای نوشتن این پست رفتم سراغ سی‌دی‌های قدیمی و هر دو نسخه فیلم سه کله پوک و یکی از فیلم‌های میکس نشده رو پیدا کردم. بعد از چند سال دوباره نشستم و اونها رو نگاه کردم. باورم نمیشد یه زمانی انقدر سرخوش و خوش خنده بودیم.
تکه‌هایی از این فایل‌ها رو به آخر این پست اضافه کردم.
بخشی از سه کله پوک 2
بعضی از کارهایی که اون موقع برامون با مزه بودند
(البته جالبترین جنگولک بازیهامون برای حفظ آبرو در اینجا نیومده)
(البته جالبترین جنگولک بازیهامون برای حفظ آبرو در اینجا نیومده)
6 comments:
I did like to watch the uploaded clips but unfortunately by my sluggish connection it is not possible.
friends for good,
MAH A
سلام ... اسم خداست
خوبه وبلاگت مثل برنامه های همیشگیت پیش نرفته و مثل وبلاگ من موفق نشده! که آبرومون بره !
منم دورستت دارم داداش گلم ( خلم )
سلام به حامد عزيز
واقعا كه هر چيزي ، وقتي رنگ قدمت بخودش مي گيره عزيز و با ارزش ميشه
و دوستي ما هم قدمت زيادي داره " نسبت به سن ما " و رفاقتي هست كه ماندگار ميشه
خلاصه سه كله پوك هم جهاني شد ، به واسطه وبلاگ تو .... ;-)
Never abandon old friends.They are hard to replace.
Friendships is like wine: it gets better as it grows older. Just like us ...
چقر خاطره ها زیبان.
لذت بردم و خندیدم ولی صدایی نشنیدم. نمی دونم شایدم از کامپیوترم باشه.
قدر تمام این فیلم ها و عکسایی که داری رو بدون ... من حتی یه فیلم از دوران شیرین دبیرستانم ندارم و عکسا هم همه ش بی کیفیته ! عقلم قد نمیداد اونموقع ...
اینا رو که دیدم , خنده هاتون , این شیطنتا , عالیه ... منو رسما برد به سالهای خوب زندگیم , خنده و شادی , بی دغدغه...
دوستی تون رو هم تا همیشه حفظ کنید که هیچ جایگزینی واسه ش پیدا نمیشه
Post a Comment